اهمالکاری چیست؟
به تعویق انداختن مداوم و غیرضروری کارهای مهم، اهمالکاری نامیده میشود. این کار میتواند یک امر ساده مانند تمیز کردن میز یا مسالهای فوریتر مانند ارسال یک ایمیل حیاتی برای رئیستان باشد.
به تعویق انداختن کارها میتواند شما را از رسیدن به اهدافتان باز دارد و به دلیل انباشته شدن وظایف ضروریتان تا آخرین لحظه، سطح استرستان را افزایش دهد. این وضعیت میتواند بسیار ناتوانکننده باشد و بر زندگی شما تاثیری منفی بگذارد.
آیا اهمالکاری ژنتیکی است؟
در دههی گذشته، تحقیقات متعددی در مورد ویژگیهای رفتاری انجام شده است. نتایج این مطالعات تایید میکنند که تمایل شما برای به تعویق انداختن کارها تا حدی ژنتیکی است.
بر اساس مطالعهای که در Psychological Science منتشر شد، ژنتیک میتواند حداقل 46 درصد از تمایل افراد به اهمالکاری را توجیه کند.
در سال 2018 یک مطالعه نشان داد که اهمالکاری با ژنی که در تنظیم دوپامین یا هورمون شادی نقش دارد، مرتبط میباشد. وقتی کاری را انجام میدهیم که دوستش داریم، مغز ما هجوم دوپامین را تجربه میکند. به این ترتیب برای انجام دادن آن کار انگیزه داریم.
ژن TH، مسئول تولید آنزیم تیروزین هیدروکسیلاز است که به تنظیم تولید دوپامین کمک میکند. اما دانشمندان دریافتهاند که یک پروتئین خاص با سیستم پاداش مغز تداخل کرده و ترشح دوپامین را کاهش میدهد. جهش در این ژن، تولید دوپامین را کاهش میدهد و باعث اختلال در سیستم پاداش مغز میشود.
کاهش ترشح دوپامین در بدن باعث میشود که افراد احساس بیانگیزگی و افسردگی کرده و در نتیجه کارهایشان را به تعویق بیندازند. رابطهی دوپامین با به تعویق انداختن کارها برای زنان کمی متفاوت به نظر میرسد.
در زنانی که جهش TH را در ساختار ژنتیکی خود حمل میکنند، احتمال اینکه سطح دوپامین کاهش یافته و در نتیجه میزان اهمالکاری بالاتر باشد، بیشتر است. محققان معتقدند که احتمالا استروژن در این مساله نقش داشته باشد.
برخی از مطالعات نشان میدهند که داشتن آمیگدال بزرگتر نیز با اهمالکاری مرتبط است. آمیگدال بخشی از مغز است که به پردازش احساسات کمک میکند.
اگر آستانهی تحمل احساسات منفی پایینی دارید، ممکن است بیشتر مستعد به تعویق انداختن کارهایتان باشید.
سایر عوامل موثر در اهمالکاری
بسیاری از مردم بر این باورند که به تعویق انداختن کارها در واقع همان تنبلی است. اما تحقیقات مدرن چیزهای بیشتری را در مورد اهمالکاران و آنچه دقیقا در ذهنشان میگذرد، نشان داده است.
به تعویق انداختن کارها حتی میتواند نشانهای از مسائل عمیقتر سلامت روان باشد. اهمالکاری اغلب از افسردگی بالینی و اضطراب حاد ناشی میشود. برخی از افراد در مورد شروع یک کار به شدت مضطرب میشوند، بنابراین اصلا آن را انجام نمیدهند. دیگران از شکست در کارها و انتقادی که از آن ناشی خواهد شد میترسند؛ بنابراین از انجام آن کار اجتناب میکنند تا دلشکستگی را به تاخیر بیندازند. همچنین به نظر میرسد بین اختلال وسواس فکری اجباری (OCD) و اهمالکاری نیز رابطهای وجود دارد. بیماران مبتلا به ADHD هم تمایل زیادی به اهمالکاری دارند زیرا ذهن آنها همیشه در حال مسابقه است و در تمرکز بر روی یک کار مشکل دارند.
سلامت جسمی یا روانی ضعیف میتواند یکی دیگر از دلایل اصلی اهمالکاری باشد. کمبود انرژی یا خستگی ذهنی نیز ممکن است سبب به تعویق انداختن کارهای مهم شود. به تعویق انداختن کارها میتواند نشان از یک مشکل عمیقتر باشد، به خصوص اگر یک وضعیت مزمن باشد که زندگی روزمرهی فرد را مختل میکند.
چگونه بر اهمالکاری غلبه کنیم؟
- از کارهایی که باید انجام دهید، یک فهرست تهیه کنید و آنها را بر اساس اولویتشان مرتب کنید.
- تمام عواملی که باعث حواسپرتیتان میشوند و شما را از کار کردن باز میدارند را حذف کنید.
- اگر کاری که باید انجام دهید بزرگ به نظر میرسد، آن را به وظایف کوچک یا متوسط تقسیم کنید.
- اگر مشکل جسمی خاصی باعث اهمالکاری شما میشود، سریعا آن را رفع کنید.
- زمانی که یکی از کارهایتان را به موقع و یا حتی زودتر از موعد انجام میدهید، به خودتان جایزه بدهید.
خلاصه
- برخلاف آنچه که عموم تصور میکنند، اهمالکاری برابر با تنبلی نیست.
- اهمالکاری میتواند یکی از نشانههای اختلالات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی و یا OCD باشد.
- مطالعات تحقیقاتی نشان میدهد که ژنها میتوانند 46 درصد از تمایل افراد به اهمالکاری را توضیح دهند.
- این ژنها ممکن است در تنظیم دوپامین که سیستم پاداش مغز را کنترل میکند، نقش داشته باشند.
- به دلیل تنوع در این ژنها، برخی ممکن است در هنگام انجام کار و انجام وظیفه، احساس مثبت و پاداش نداشته باشند و در نتیجه بخواهند آن را به تعویق بیندازند.