این سوال برای بسیاری از افراد پیش آمده است که از دست رفتن شنوایی چگونه اتفاق میافتد و آیا ناشنوایی میتواند ارثی باشد؟ بسیاری از مردم نمیدانند که اختلال شنوایی غیرسندرمی یکی از شایعترین اختلالات ارثی است. این شکل از کمشنوایی یا ناشنوایی، به ویژه در جمعیتهای شرق آسیا شایع است. این وضعیت احتمالا به دلیل جهشهای مکرر در این جمعیت رخ میدهد.
در حالی که اختلال شنوایی معمولا ژنتیکی (ارثی) است، علل غیرژنتیکی زیادی نیز برای آن وجود دارد. برخی از علل غیرژنتیکی کمشنوایی یا ناشنوایی عبارتند از: وزن کم هنگام تولد، عفونتهای مادر، ضربه به سر در هر سن و مننژیت باکتریایی یا ویروسی.
از هر 1000 نوزاد تازه متولدشده در اروپا و آمریکای شمالی، 1 نفر دچار اختلالات شنوایی است. در این مطلب، تمرکز ما بر این است که کمشنوایی یا ناشنوایی چگونه از والدین به فرزندان به ارث میرسد.
کمشنوایی و ناشنوایی غیرسندرمی چیست؟
اختلال شنوایی غیرسندرمی به اختلال شنوایی جزئی یا کلی اطلاق میشود که به غیر از ناشنوایی با علائم دیگری همراه نیست، به همین دلیل به آن اختلال شنوایی «غیرسندرمی» میگویند. (از طرف دیگر اختلال شنوایی سندرمی با علائمی رخ میدهد که سایر قسمتهای بدن مانند چشمها، قلب یا کلیهها را تحت تاثیر قرار میدهد.)
اکثر اشکال کمشنوایی غیرسندرمی با از دست دادن دائمی شنوایی ناشی از آسیب به ساختارهای گوش داخلی همراه است. با این حال، گاهی اوقات میتواند ناشی از مشکل در گوش میانی نیز باشد.
جهشهای ژنتیکی میتوانند بر عملکرد گوش داخلی شما تاثیر بگذارند. چندین پروتئین برای عملکرد صحیح گوش داخلی مورد نیاز است. لازم به ذکر است که گوش داخلی ساختار پیچیدهای دارد که از حلزون گوش (که وظیفهی شنوایی را بر عهده دارد)، ساکول، اوتریکل و سه کانال نیمدایرهای تشکیل شده است که به کنترل جهتگیری فضایی و تعادل فرد کمک میکنند. تعدادی از ژنهای مختلف، مسئول توسعه و حفظ ساختار پیچیدهی گوش داخلی هستند. جهش در این ژنها میتواند منجر به اختلال شنوایی حسی-عصبی شود که نوعی کاهش شنوایی ناشی از تغییر یا آسیب به ساختار گوش داخلی است.
اگر اختلال شنوایی قبل از صحبت کردن کودک وجود داشته باشد، به این بیماری اصطلاحا اختلال شنوایی «پیش زبانی» یا «مادرزادی» میگویند. اختلال شنوایی که پس از یادگیری گفتار رخ میدهد به عنوان اختلال شنوایی «پسازبانی» طبقهبندی میشود.
آیا ناشنوایی ارثی است؟ چگونه میتوان کمشنوایی یا ناشنوایی را به ارث برد؟
اختلالات ژنتیکی که باعث کاهش شنوایی میشوند تحت تاثیر چندین الگوی وراثتی قرار میگیرند. برخی از این اختلالات عبارتند از:
DFNA: اگر یکی از والدین، ناقل ژنتیکی اختلال شنوایی باشد، میتواند این بیماری را به فرزند خود منتقل کند. این حالت شایعترین دلیل برای اختلال شنوایی غیرسندرمی و ناشنوایی است.
DFNB: در این مورد، هر دو والد باید ناقل ژنتیکی ژن جهشیافته باشند تا فرزند آنها نیز دچار اختلال شنوایی شود.
DFNX: در این حالت، ژن جهشیافته از مادر به فرزند میرسد و در نتیجه یک پسر ناشنوا یا یک دختر ناقل بهدنیا میآید. پدری که دارای چنین اختلال ژنتیکی است، میتواند این بیماری را به دختران خود منتقل کند، اما بر پسرانش تاثیری نمیگذارد.
میتوکندری: در این حالت، جهش در DNA میتوکندری سلولها رخ میدهد. این نوع جهش به طور انحصاری از مادر میآید، زیرا فقط سلولهای تخمک هستند که میتوکندری دارند. به عبارت دیگر، ژنهای میتوکندری فقط از مادر به ارث میرسد. اگر جهشی در ژن میتوکندری وجود داشته باشد، از مادر به همهی فرزندانش منتقل میشود. بنابراین، پسران آن را منتقل نمیکنند، اما همهی فرزندان یک مادر دارای جهش، این جهش را به ارث میبرند. ناشنوایی و اختلال شنوایی غیرسندرومی ناشی از ژن MT-RNR1 مثالی از این نوع جهشهای ژنتیکی میباشد؛ MT-RNR1 یک ژن رمزگذاریشده از طریق میتوکندری است که با ناشنوایی مرتبط میباشد.
جهش ژنتیکی دیگری که میتواند باعث کمشنوایی یا ناشنوایی شود، جهش GJB2 است. این جهشهای ژنتیکی معمولا به صورت اتوزومی مغلوب به ارث میرسند، اما برخی از آنها نیز الگوی توراث اتوزومی غالب دارند و میتوانند باعث اختلال شنوایی سندرومی و همچنین بیماریهای پوستی شوند. جهش در GJB2 در تقریبا 50٪ از بیماران مبتلا به کمشنوایی اتوزومی مغلوب دیده میشود؛ به عبارت دیگر، این ژن مسئول 20% از اختلالات شنوایی مادرزادی میباشد.
بنابراین، اگر آزمایش غربالگری ناقلین بیماریهای ژنتیکی حنیفای شما یک جهش ژنتیکی GJB2 را نشان دهد، این نوع GJB2 میتواند به فرزندان شما منتقل شود، زیرا این جهشهای ژنتیکی ارثی هستند. یعنی ممکن است فرزندان آیندهی شما به طور بالقوه دچار کمشنوایی یا ناشنوایی شوند.
این مساله تنها یکی از دلایل اهمیت سلامت خانواده و در نظر گرفتن آزمایش ژنتیک به عنوان بخشی از آن میباشد.
سلامت خانواده و پیشگیری از اختلالات ارثی
مرکز خدمات تخصصی ژنتیک حنیفا، با ارائهی آزمایش ژنتیک غربالگری ناقلین بیماریها به شما و شریک زندگیتان کمک میکند تا جهشهای ژنتیکی که ممکن است در DNA خود داشته باشید را کشف کنید؛ این مساله میتواند برنامهریزیهای شما برای تشکیل خانواده را تغییر دهد. به عنوان مثال، ممکن است مشاور ژنتیک (پس از دریافت نتایج این آزمایش یک جلسه مشاوره خواهید داشت) برای جلوگیری از انتقال این جهشهای ژنتیکی به فرزندانتان، شما را به متخصص مربوطه ارجاع دهد.
همانطور که گفته شد، آزمایش ژنتیک قدم عاقلانهای در راستای حفظ سلامت خانواده میباشد. DNA هیچکس کامل نیست و همهی ما میتوانیم از دانستن اطلاعاتی دربارهی آنچه که در DNAمان وجود دارد و شرایط و بیماریهایی را که ممکن است به فرزندانمان منتقل کنیم، بهره ببریم.