آیا تا به حال به این فکر کردهاید که اهمیت صبحانه خوردن هم در مواد مغذی موجود در آن و هم در ساعت دقیقی که آن را مصرف میکنید، نهفته است؟ ما در دنیایی زندگی میکنیم که میتوانیم هر لقمه خود را بر اساس آخرین علم تغذیه، آگاهانه انتخاب کنیم. در سالهای اخیر، محققان به طور فزایندهای به بررسی رابطهی بین زمانبندی صبحانه و خطر ابتلا به دیابت، علاقهمند شدهاند. بنابراین، در این مقاله، ما فقط در مورد آنچه باید برای صبحانه بخورید بحث نمیکنیم، بلکه به این خواهیم پرداخت که چگونه زمانبندی صبحانه میتواند راز پنهانی برای رسیدن به اهداف سلامتی شما باشد.
آیا میدانستید که دادههای آزمایش DNA شما شامل 700 هزار نشانگر است که میتوانند برای شناسایی همه چیز در مورد مشخصات تغذیهای و رفتارغذایی شما استفاده شوند؟ جالب است بدانید که ژنها تمایلتان به خوردن مکرر میان وعده را کنترل میکنند. آیا میخواهید در مورد ویژگیهای منحصر به فرد تغذیهای خود بیشتر بدانید؟ آزمایش ژنتیک تغذیه حنیفا، بهترین گزینه برای شما خواهد بود.
ارتباط بین زمان غذا خوردن و سلامتی چیست؟
ارتباط بین زمان غذا خوردن و سلامتی، به ریتم طبیعی شبانهروزی بدن ما مرتبط است. این ریتم مانند یک ساعت درونی عمل میکند که الگوهای خواب و بیداری را در طی 24 ساعت تنظیم میکند. این مساله بر میزان خستگی یا خواب و بیداری ما تاثیر میگذارد و سایر فرآیندهای ضروری از جمله غذا خوردن و هضم را نیز تحتالشعاع قرار میدهد.
الگوهای غذایی نامنظمِ ناشی از کار در شیفت شب یا سفر در مناطق زمانی مختلف میتواند ریتم طبیعی بدن ما را مختل کرده و بر سلامتمان تاثیر منفی بگذارد.
مطالعات نشان داده است که کارگران شیفت شب کالری بیشتری در ساعات شب مصرف میکنند و کیفیت رژیم غذایی ضعیفتری دارند. بنابراین، این امر میتواند خطر ابتلا به بیماریهای متابولیک مانند مقاومت به انسولین، چاقی و دیابت را افزایش دهد.
برای بهبود سلامتی، توجه به زمان غذا خوردن و هماهنگ کردن وعدههای غذایی با ریتم طبیعی بدن ضروری است.
آیا نخوردن صبحانه منجر به ابتلا به دیابت نوع 2 میشود؟
تحقیقات منتشر شده در مجله Nutrition در سال 2019، نشان میدهد بین حذف صبحانه و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 ارتباط وجود دارد. یک مرور سیستماتیک و متاآنالیز، این ارتباط را با در نظر گرفتن شاخص توده بدنی (BMI)، ارزیابی کرد. این تجزیه و تحلیل شامل 6 مطالعه جداگانه با حضور 96175 شرکت کننده و 4935 مورد ابتلا به دیابت نوع 2 بود.
بدون توجه به BMI، شرکتکنندگانی که به طور منظم صبحانه نمیخورند، 33 درصد بیشتر از افرادی که هر روز صبحانه میخورند، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار داشتند. حتی زمانی که BMI افراد بررسی شده بود هم این ارتباط، قابل توجه بود. در افرادی که صبحانه نمیخورند، خطر ابتلا به دیابت نوع 2، 22 درصد بیشتر بود.
علاوه بر این، محققان تاثیر تعداد دفعات صبحانه نخوردن بر ابتلا به این بیماری را نیز بررسی کردند و تعداد روزهای اضافی حذف وعده صبحانه را هم در نظر گرفتند. وقتی صبحانه 4 تا 5 روز در هفته حذف میشد، خطر دیابت نوع 2 تا 55 درصد افزایش مییافت.
نتایج یک مطالعهی جدید: صبحانهی زودهنگام خطر دیابت نوع 2 را کاهش میدهد.
بررسی اجمالی مطالعه
جدیدترین مطالعه منتشر شده در مجله International Journal of Epidemiology، تاثیر احتمالی زمانبندی صبحانه را بر دیابت نوع 2 بررسی کرد.
شرکتکنندگان مطالعه
103312 بزرگسال از برای ارائهی عادات غذایی و دادههای سلامت کلی خود، ثبتنام کردند. اکثریت قابل توجهی (79%) از این شرکتکنندگان، زن بودند. میانگین سنی این گروه 42 سال بود.
طراحی مطالعه
در طی 2 سال، محققان الگوهای غذایی شرکتکنندگان را به دقت ردیابی کرده و زمان صبحانه و دفعات وعدههای غذایی را در طول روز ثبت کردند. پس از آن، وضعیت شرکتکنندگان را به طور متوسط تا 7.3 سال نظارت کردند و به طور خاص بر روی افزایش احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 تمرکز کردند.
مشاهدات مطالعه
در طول این مطالعه، محققان 963 مورد جدید دیابت نوع 2 را ثبت کردند. افرادی که به طور مداوم اولین وعدهی غذایی خود را بعد از ساعت 9 صبح میخورند، 59 درصد بیشتر از کسانی که صبحانه را زودتر از ساعت 8 صبح میخورند، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار داشتند. با این حال، این مطالعه برای افرادی که به طور مکرر در طول روز غذا میخوردند، نتیجه مطلوبی داشت و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در آنها کمتر بود.
علاوه بر این، محققان هیچ ارتباط معنیداری بین روزهداری( فستینگ ) و دیابت نوع 2 پیدا نکردند البته به جز کسانی که قبل از ساعت 8 صبح صبحانه میخوردند و بیش از 13 ساعت در شب روزه میگرفتند.
محدودیتها و برنامههای آینده
یک نگرانی بالقوه در اتکا به سوابق غذایی گزارششده توسط شرکتکنندگان این است که فقط گاهی اوقات ممکن است کاملا دقیق باشند. علاوه بر این، سایر عوامل ناشناخته میتوانند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهند، که در محدودهی این مطالعه نبود. برای رسیدگی به محدودیتها، این محققان باید بررسی کنند که آیا نتایج مشابهی در بین جمعیتهای مختلف در آینده ظاهر میشود یا خیر.
نتیجهگیری: بهترین وقت برای صبحانه خوردن چه زمانی است؟
تحقیقات اخیر، فواید خوردن صبحانه قبل از ساعت 8 صبح را نشان داده است. در افرادی که صبح زود صبحانه میخورند، خطر ابتلا به دیابت، به میزان 59 درصد که درصد قابل توجهی است، کاهش مییابد. پس اگر دیر صبحانه میخورید، این عادت را هرچه زودتر تغییر دهید تا از مزایای سلامتی بالقوه آن بهرهمند شوید.
توجه: در صورت داشتن بیماریهای خاص، ضروری است که قبل از ایجاد هر گونه تغییر قابل توجه در رژیم غذایی خود با پزشک مشورت کنید.
آیا زود صبحانه خوردن برای همه مناسب است؟
در حالی که صبحانهی زودهنگام، فواید سلامتی امیدوارکنندهای را نشان داده است، اما ممکن است فقط با سبک زندگی یا نیازهای فردی برخی از افراد مطابقت داشته باشد. یک وعده غذایی در صبح زود، میتواند متابولیسم را شروع کند، انرژی پایداری را فراهم کرده و حساسیت به انسولین را در برخی افراد افزایش دهد.
با این حال، افراد دیگر به دلیل مشغلهی کاری بالا یا الگوهای طبیعی گرسنگی در بدنشان، برای پایبندی به روال زود صبحانه خوردن، دچار چالشهایی خواهند بود. اجبار کردن یک زمان مشخص برای صبحانه خوردن، ممکن است منجر به ناراحتی یا اختلال در عادات غذایی شود. در نهایت، باید بر روی اتخاذ یک رژیم غذایی متعادل و مغذی که با سبک زندگی فرد سازگار است، تمرکز کرد.
خلاصه: زمان صرف صبحانه
زمانِ خوردن صبحانه برای سلامتی شما اهمیت زیادی دارد. تحقیقات نشان میدهد که نخوردن صبحانه، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را حتی با داشتن BMI نرمال، افزایش میدهد. تحقیقات جدیدتری نشان داده است، افرادی که صبحانه خود را بعد از ساعت 9 صبح میخورند، 59 درصد بیشتر افرادی که صبحانه را قبل از ساعت 8 صبح صرف میکنند، در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 قرار دارند.
علاوه بر این، افرادی که در طول روز وعدههای غذایی کوچک میخورند، خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در آنها کاهش مییابد.
زمانبندی زودهنگام صبحانه، ممکن است فواید سلامتی قابلتوجهی را ارائه دهد، اما فقط با سبک زندگی یا ترجیحات برخی از افراد مطابقت دارد. صرف زودهنگام صبحانه، برای افرادی که قادر به انجام آن هستند، بسیار مفید خواهد بود. در نتیجه، حفظ یک رژیم غذایی متعادل و مغذی که با نیازهای فردی و اهداف زندگی همسو باشد، اهمیت زیادی دارد.