سلولیت چیست؟
ظاهر گود و تودهای بر روی پوست که سلولیت نامیده میشود، در بیش از 85 درصد از زنان پس از سن بلوغ دیده میشود. به دلیل بافت ظاهری سلولیت، گاهی اوقات به آن پوست پرتقالی نیز گفته میشود. سلولیت زمانی رخ میدهد که چربی زیرپوستی از لایههای بافت همبند عبور میکند. به دلیل تفاوت در توزیع چربی ماهیچهها و بافت همبند، سلولیت در زنان بیشتر از مردان است.
بافت چربی که بافت آدیپوز نیز نامیده میشود، درست در زیر پوست و همچنین در اطراف اندامهای داخلی یافت میشود. بافت چربی اطراف اندامها در واقع نقش محافظتی ایفا میکند. در سلولیت، اندازهی سلولهای آدیپوسیت (سلولهای چربی) موجود در بافت چربی، افزایش مییابد و پوست را برآمدهتر نشان میدهد.
سلولیت بر اساس شدت به سه درجهی مختلف تقسیم میشود:
درجهی 1 از 1-4 امتیازبندی میشود و در آن پوست ظاهری مانند پوست پرتقال دارد.
درجهی 2 از 5-9 امتیازبندی میشود و در آن پوست دارای فرورفتگیهای متوسط با ظاهری مانند پنیر است.
درجهی 3 زمانی است که نمرهی سلولیت ده و بالاتر است. در این حالت، پوست ظاهری مثل تشک داشته و فرورفتگیهای آن عمیق است.
خطر ژنتیکی سلولیت
درک اساس ژنتیکی تشکیل سلولیت میتواند بینش مفیدی در مورد پاتوفیزیولوژی آن ایجاد کند. یک مطالعه نشان داد که ژنهای HIF1A و ACE با خطر سلولیت همراه هستند.
ژن HIF1A چگونه بر خطر سلولیت تاثیر میگذارد؟
ژن HIF1A حاوی دستورالعملهایی برای تولید پروتئین فاکتور 1 القاشونده توسط هیپوکسی میباشد. هیپوکسی شرایطی است که در آن بدن یا ناحیهی خاصی از آن از اکسیژن محروم میشود. بیان این ژن با گسترش بافتهای چربی پس از مصرف یک غذای پرکالری تحریک میشود. در شرایط عادی ، HIF1A به سرعت تخریب میشود که اجازه میدهد تا جریان کافی اکسیژن به بافتهای آدیپوز (چربی) برسد. با این حال، در شرایط هیپوکسیک، این مولکول افزایش مییابد که منجر به کاهش جریان اکسیژن به بافتهای چربی میشود. این اتفاق منجر به افزایش خطر ایجاد سلولیت میشود. همچنین مشخص شده است که HIF1A در افراد چاق بیشتر بوده و با BMI همبستگی مثبت دارد.
یک پلیمورفیسم تکنوکلئوتیدی (SNP) در ژن HIF1A قرار دارد. آلل T این SNP به عنوان یک «عامل محافظ» عمل میکند و خطر تشکیل سلولیت را کاهش میدهد. این مطالعه یک پلیمورفیسم درج/حذف (indel) در ژن ACE را نیز با خطر ایجاد سلولیت مرتبط دانسته است. پلیمورفیسم درج/حذف، درج یا حذف بخشی از یک ژن خاص است. این نوع پلیمورفیسمها به اندازهی SNPها متداول نیستند اما با این وجود در سراسر ژنوم وجود دارند. نام علمی آنها به عنوان I/D، به ترتیب برای درج (insertion) یا حذف (deletion)، برگزیده شده است.
عوامل غیرژنتیکی که بر خطر ایجاد سلولیت تاثیر میگذارند:
- جنسیت: همانطور که قبلا نیز گفته شد، زنان بیشتر از مردان مستعد سلولیت هستند. بنابراین خود جنسیت نیز به یک عامل خطر در نظر گرفته میشود.
- رژیم غذایی: غذاهای چرب و مواد غذایی غنی از کربوهیدرات، نقش مهمی در تشکیل سلولیت دارند. غذاهای پر از سدیم منجر به احتباس آب شده که به نوبهی خود به ایجاد سلولیت کمک میکنند.
- هورمونها: هورمونهای استروژن، پرولاکتین، انسولین و تیروئید همه در رشد سلولیت نقش دارند. استروژن آنزیمی به نام لیپوپروتئین لیپاز، که مسئول رشد چربی است را تحریک میکند.
- عدم فعالیت بدنی: زمانی که کربوهیدراتها برای متابولیزه شدن گلوکز مصرف میشوند، انسولین آزاد میشود. در حالت ایدهآل، ماهیچهها انسولین را ترشح کرده و گلوکز مواد غذایی را به انرژی تبدیل میکنند. با این حال، در بسیاری از موارد، به ویژه در افرادی که فعالیت بدنی ندارند، گلوکز به سمت سلولهای چربی هدایت میشود تا در آن جا به عنوان تریگلیسیرید ذخیره شود. این مساله باعث میشود که سلولهای چربی برجستهتر ظاهر شوند. از این رو، عدم فعالیت بدنی نیز عامل تشکیل سلولیت است.
توصیههایی برای مدیریت سلولیت
تمریناتی برای پیشگیری از سلولیت
تمریناتی که رانها، باسن و مناطق پهلو را هدف قرار میدهند، میتوانند به نبرد شما با سلولیت کمک کنند. برخی از تمرینات موثر شامل موارد زیر است:
- اسکوات
- استپ-آپ
- کیک بک
- لانگز کرتسی
- ددلیفت
توصیههای تعذیهای برای جلوگیری از ایجاد سلولیت
سلولهای چربی بزرگتر، جدای از اینکه به ایجاد سلولیت کمک میکنند، متابولیسم شما را نیز کند میکنند و با منقبض کردن رگهای خونی، کل بدن شما را در معرض خطر قرار میدهند. حذف برخی از غذاها از رژیم غذایی و گنجاندن برخی دیگر از مواد غذایی در آن ممکن است به شما کمک کند تا این عارضه را بهبود ببخشید.
غذاهایی که باید از خوردن آنها اجتناب کنید:
- پنیر سرشار از سدیم است، بنابراین بهترین دوست شما در مورد سلولیت نیست. خاصیت حفظ آب آن میتواند سلولیتها را بیشتر نمایان کند.
- غلات حاوی آرد سفید، در بدن به صورت قند پردازش میشوند. علاوه بر این، هنگامی که غلات را همراه با شیر مصرف میکنید، استروژن اضافی میتواند سلولیت شما را بدتر کند.
- خاصیت کمآبی که مصرف الکل سبب آن میشود، میتواند کلاژن پوست شما را خراب کند.
- غذاهای فرآوری شده دارای محصولاتی مانند شکر و چربی هستند که به منظور نگهداری به آنها اضافه میشود. این افزودنیها اغلب دارای خواص التهابی هستند.
- قند موجود در نوشابه و سایر نوشیدنیهای مصنوعی میتواند تولید کلاژن را کاهش دهد.
رژیم غذایی ضدسلولیت
- غذاهای ادرارآور مانند زغال اخته، رازیانه و مارچوبه احتباس آب را کاهش میدهند.
- میوههایی مانند کیوی و پرتقال میتوانند دوز روزانهی ویتامین C شما را تامین کرده و تولید کلاژن را افزایش دهند.
- دانههای کتان، کلم بروکلی و گل کلم همگی تعدیلکنندههای هورمونی هستند که از ترشح بیش از حد استروژن جلوگیری میکنند.
- اسیدهای امگا 3 موجود در گردو به مرطوب شدن پوست شما کمک میکنند.
- آنتیاکسیدانهای موجود در غلات کامل، سموم ایجادکنندهی سلولیت را دفع میکنند.
- چای سبز دارای مقدار زیادی مواد چربیسوز است که میتواند به کاهش وزن کمک کند.
- ویتامین E، پتاسیم، روی و ویتامین B6 موجود در تخمهی آفتابگردان، رسوبات چربی را کمآب کرده و همچنین به ترمیم بافتهای همبند کمک میکند.
- فلفل کاین میتواند گردش خون را بهبود بخشد. این مادهی غذایی بدن را از درون گرم کرده و در نتیجه جریان خون را افزایش میدهد.
- تخم مرغ منبع غنی از پروتئین و لسیتین است که به ساخت کلاژن و الاستین کمک میکند.
- سیر یک آنتیبیوتیک طبیعی است که گردش خون را بهبود بخشیده و سموم را دفع میکند.
درمان خانگی سلولیت
- فرچهی خشک: کشیدن فرچهی (براش) خشک به پوست میتواند جریان خون در ناحیهی مورد نظر را بهبود بخشد و در نتیجه میزان اکسیژن تحویلی را افزایش دهد. این کار همچنین باعث آزاد شدن اکسیژن شده که به هضم بیشتر کمک میکند.
- رول فوم: رول فوم به عنوان یک ماساژ لنفاوی عمل کرده که گردش خون را تقویت میکند.
- اسکراب قهوه: کافئین موجود در قهوه به سفت شدن پوست کمک میکند. لایهبرداری جریان خوب خون را نیز تحریک میکند.
- جلبک دریایی: یکی دیگر از سمزداهای قوی است که میتواند به درمان سلولیت کمک کند. جلبک سرشار از ید است و به حفظ سلامت هورمونی کمک میکند.
- ماساژ دادن روغن نارگیل روی پوست میتواند به شل شدن رسوبات چربی کمک کند.
- آبرسانی مداوم با آب یا سایر مایعات شیریننشده میتواند با التهاب مبارزه کرده و سلولیت را کاهش دهد.
خلاصه
- به پوست فرورفته و برآمدهای که بیشتر در نواحی ران دیده میشود، سلولیت میگویند. سلولیت زمانی اتفاق میافتد که سلولهای چربی زیر پوست شما تلاش میکنند تا از پوشش خود خارج شوند.
- سلولیت در زنان شایعتر از مردان است و بین 85 تا 90 درصد زنان در نقطهای از زندگی خود از آن رنج میبرند.
- سلولیت میتواند به دلیل عوامل هورمونی، رژیم غذایی، سبک زندگی و ژنتیک ایجاد شود. رژیم غذایی سرشار از کربوهیدرات و سدیم میتواند به ایجاد سلولیت کمک کند. هورمونهای استروژن، پرولاکتین و تیروئید همگی عامل ایجاد سلولیت هستند.
- نقش ژنهای HIF1A و ACE در ایجاد سلولیت، به خوبی مورد تحقیق قرار گرفته است.
- اصلاح رژیم غذایی و سبک زندگی میتواند به کاهش خطر ایجاد سلولیت کمک کند. میوهها، گردو، چای سبز، دانههای کتان و فلفل کاین میتوانند به بهبود گردش خون کمک کرده و در نتیجه ظاهر سلولیت را بهبود بخشند.
- ورزشهایی که رانها، باسن و ناحیهی پهلوها را هدف قرار میدهند میتوانند به جلوگیری از سلولیت کمک کنند.