مقدمه
دیابت یک بیماری مزمن شایع است که میلیونها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد. متاسفانه، افراد مبتلا به دیابت فقط با چالشهای فیزیکی مدیریت سطح قند خون مواجه نیستند؛ آنها با بار سنگین ننگ اجتماعی نیز دست و پنجه نرم میکنند و اغلب بیماران ممکن است به دلیل ترس از قضاوت شدن، از دریافت مراقبتهای مربوط به دیابت منصرف شوند. افراد مبتلا به دیابت بسیار زیاد هستند و آموزش عمومی کافی در مورد این موضوع وجود ندارد، بنابراین بیایید نحوهی عملکرد دیابت، نوع انگی که این افراد با آن مواجه هستند، عواقب آن و نحوهی مبارزهی جمعی با این بیماری را بررسی کنیم.
دیابت چیست؟
دیابت، یک اختلال متابولیک است که با سطح قند خون بالا مشخص میشود؛ این بیماری به دو شکل اصلی ظاهر میشود: نوع 1، یک بیماری خودایمنی است که در آن بدن قادر به تولید انسولین نیست. در دیابت نوع 2، بدن به انسولین مقاوم میشود یا به اندازهی کافی انسولین تولید نمیکند. انسولین هورمونی است که برای تنظیم سطح گلوکز در بدن ضروری میباشد. در واقع در دیابت، اساسا بدن شما ابزارهای کمی برای کنترل سطح قند خون در دسترس دارد و بنابراین میزان آن افزایش مییابد. دیابت یک وضعیت جدی است که زندگی روزمرهی یک فرد را تغییر داده و در صورت عدم کنترل میتواند پیامدهای کشندهای داشته باشد.
چه نوع انگی دربارهی دیابت وجود دارد؟
دیابت، به ویژه دیابت نوع 2، یک بیماری است که افراد زیادی را تحت تاثیر قرار میدهد اما متاسفانه با انگ اجتماعی نیز همراه میشود. انگ، مظهر باورها، نگرشها و کلیشههای منفی است که متوجه افراد مبتلا به دیابت میشود. یکی از دلایل مهم این مسئله دربارهی دیابت نوع 2 ناشی از این تصور غلط است که این بیماری فقط از انتخاب سبک زندگی نادرست ناشی میشود. جامعه تمایل دارد این بیماری را با چاقی، عادات غذایی ناسالم و سبک زندگی بیتحرک مرتبط کند. با این حال، این سادهسازی بیش از حد، تاثیر متقابل پیچیدهی عوامل ژنتیکی، محیطی و شیوهی زندگی را که در ایجاد دیابت نوع 2 نقش دارند، نادیده میگیرد.
علاوه بر این، یک تصور اشتباه و رایج، دیابت نوع 2 را به عنوان یک وضعیت خودساختهی ناشی از فقدان اراده، انضباط یا مسئولیت شخصی میبیند. این طرز فکر نمیتواند استعداد ژنتیکی و سایر عوامل خطر غیرقابل تغییر موثر در دیابت را بپذیرد. این باور فراگیر مبنی بر اینکه دیابت نوع 2 به طور کامل از طریق تغییر سبک زندگی قابل پیشگیری یا برگشتپذیر است، لایهی دیگری از انگ را میافزاید. هنگامی که افراد برای کنترل سطح قند خون خود تلاش میکنند، ممکن است با سرزنش و شرم مواجه شوند که بر عزت نفس آنها تاثیر گذاشته و ایشان را از جستجوی حمایت و مراقبتهای پزشکی که نیاز دارند باز میدارد.
ارتباط بین دیابت نوع 2 و هزینههای مراقبتهای بهداشتی باعث تداوم بیشتر کلیشههای منفی میشود. مردم به اشتباه تصور میکنند که افراد مبتلا به دیابت نوع 2، سیستمهای مراقبتهای بهداشتی را از نظر مالی تحت فشار قرار میدهند و این مساله بر فشار در مورد دیابت میافزاید. با این حال، افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیز با تعصب مشابهی از سوی کسانی روبرو هستند که نمیدانند زندگی با دیابت واقعا چگونه است.
پیامدهای انگ دربارهی دیابت
عواقب انگ میتواند برای افراد مبتلا به دیابت شدید و گسترده باشد، به ویژه به این دلیل که افراد مبتلا به دیابت باید مراقبتهای خود را مدیریت کنند:
- پریشانی روانی: انگ باعث ایجاد احساس شرم، خجالت و سرزنش خود میشود. این احساسات به افزایش استرس، اضطراب و افسردگی در افراد مبتلا به دیابت دامن میزنند.
- کاهش کیفیت زندگی: انگ زدن مدیریت موثر بیماری را غیرممکن میکند و منجر به پایبندی ضعیف به برنامههای درمانی و اصلاح سبک زندگی میشود. در نتیجه، سلامت و رفاه کلی آسیب میبیند.
- تاخیر در تشخیص و درمان: انگ مرتبط با دیابت ممکن است از مداخلهی پزشکی به موقع و پیروی از درمانهای توصیه شده جلوگیری کند و منجر به عوارض و پیامدهای سلامت ضعیفتر شود.
- فرصتهای محدود: انگهای مربوط به دیابت در جنبههای مختلف زندگی از جمله شغل و روابط اجتماعی نفوذ میکند. تصورات از پیش تعیین شده در مورد دیابت ممکن است باعث ایجاد تبعیض، طرد و رفتار ناعادلانه در این حوزهها شود.
درک دیدگاه افراد مبتلا به دیابت
برای مبارزه با انگ پیرامون این عارضه، ما باید افراد، جوامع و متخصصان مراقبتهای بهداشتی را متحد کنیم تا افراد مبتلا به دیابت را توانمند سازیم. درک تجربیات این افراد میتواند به شکستن تهمتها و ایجاد جامعهای با درکتر کمک کند. در اینجا برخی از موارد کلیدی که افراد مبتلا به دیابت میخواهند شما آنها را درک کنید را خواهیم خواند:
سرزنش و شرمسار کردن بیثمر است.
به جای این کارها همدلی، تشویق و حمایت را به این افراد ارائه دهید. در واقع، شما میتوانید برای پرسیدن سوال و درک بهتر وضعیت آنها تلاش کنید. نشان دادن اینکه در کنار آنها هستید میتواند تاثیر مثبت قابل توجهی در سفر مبارزه با دیابت آنها داشته باشد.
مراقب حرفهای خود باشید.
برای اشاره به این فرد از لغت «دیابتی» استفاده نکنید. در عوض، از عبارت «فرد مبتلا به دیابت» برای تشخیص فردیت آنها استفاده کنید. همچنین، حواستان باشد که به کسانی که دیابت ندارند برچسب «طبیعی» نزنید، زیرا میتواند به احساس تفاوت منجر شود.
مدیریت دیابت مستلزم تعهد مداوم است.
فرد مبتلا به دیابت، برای نظارت مداوم بر سطح قند خون، پایبندی به برنامهی غذایی و معاینات پزشکی برنامهریزی شده، اغلب مجبور است برای مراقبت از خود برنامه داشته باشد. تشخیص زمان و تلاشی که برای مدیریت شرایط این افراد لازم است، برای شروع درک آنها کلیدی است.
دیابت یک چالش مالی است.
افراد مبتلا به دیابت به طور متوسط 2.3 برابر بیشتر از افراد بدون دیابت، هزینههای مراقبتهای بهداشتی پرداخت میکنند. اذعان به این بار مالی، میتواند به تقویت درک و حمایت آنها کمک کند. اما شاید تنها چیزی که افراد مبتلا به دیابت میخواهند ما به خاطر بسپاریم این است که آنها با بیماری خود تعریف نمیشوند. این افراد همان شخص منحصر به فردی هستند که قبل از تشخیص بیماری بودند. شناخت و قدردانی هویت آنها فارغ از بیماری دیابت، ضروری است.
جمعبندی
انگ در همهی موارد مضر است اما برای افراد مبتلا به دیابت، وضعیت پیچیدهتر است. از آنجایی که ابتلا به دیابت در دنیا روند صعودی پیدا کرده است، به احتمال زیاد حداقل یک فرد مبتلا به دیابت را بشناسید یا خودتان به آن مبتلا باشید. نکتهی کلیدی برای درک دیابت این است که هر کس در حالی که با دیابت مواجه است با واقعیت منحصر به فرد خود، در مراقبتهای بهداشتی و زندگی روزمره، روبرو است. برای شروع از بین بردن انگ پیرامون این وضعیت، همدلی و حمایت لازم است.
با این اوصاف، میتوانید از ابزارهایی مانند آزمایش ژنتیک دیابت حنیفا برای بررسی پروفایل سلامت منحصر به فرد خود استفاده کنید. با درک استعدادهای ژنتیکی و عوامل خطر مرتبط با دیابت، افراد میتوانند گامهای پیشگیرانهای را در جهت انجام اقدامات لازم و تصمیمگیری آگاهانه بردارند. حنیفا افراد را قادر میسازد تا سلامت شخصی شدهی خود را در آغوش بگیرند و درک عمیقتری از ترکیب ژنتیکی منحصر به فرد خودشان به دست آورند.