در سال 2022، یک بررسی علمی نشان داد که افرادی که حساسیت غذایی دارند به احتمال کمتری به بیماری ویروس کرونا (کووید-19) مبتلا می‌شوند. علاوه بر این، چاقی که قبلا به عنوان یکی از عوامل خطر ابتلا به کرونا شدید معرفی شده بود، نیز در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که چاقی و شاخص توده بدنی بالا (BMI) هر دو با افزایش خطر ابتلا به این ویروس در ارتباط هستند. از سوی دیگر، بیماری آسم باعث افزایش احتمال ابتلا به کرونا نمی‌شود. زمینه ژنتیکی ابتلا به بیماری ویروس کرونای بحرانی در آزمایش ژنتیک سلامت حنیفا و زمینه ژنتیکی حساسیت به بسیاری از مواد خوراکی در آزمایش ژنتیک آلرژی حنیفا بررسی می‌شوند.
در این بررسی، 1400 خانواده که در مجموع شامل 4000 نفر بودند و در هر خانواده حداقل یک فرد 21 ساله یا جوان‌تر وجود داشت، تحت مطالعه قرار گرفتند. این پیگیری و نظارت، در 12 شهر ایالات متحده آمریکا و پیش از انجام گسترده واکسیناسیون و نیز پیش از شیوع سویه‌های نگران کننده انجام شد. تقریبا 50 درصد کودکان، نوجوانان و بزرگسالان شرکت‌کننده به حساسیت غذایی، آسم، اگزما یا رینیت (التهاب مخاط بینی) مبتلا بودند. همه افراد هر خانواده هر دو هفته یکبار برای ابتلا به کرونا مورد آزمایش قرار می‌گرفتند و همه علائم نیز ثبت می‌شد.
این بررسی مشخص کرد که شانس ابتلای کودکان 12 ساله یا جوان‌تر به ویروس کرونا، به اندازه نوجوانان و بالغین است، اما 75 درصد از کودکان مبتلا، بدون علامت هستند. همچنین، مشخص شد احتمال انتقال این ویروس در بین اعضای خانواده‌هایی که کودک دارند، نسبت به سایر خانواده‌ها، بیشتر است. این یافته ها که در ژورنال Journal of Allergy and Clinical Immunology منتشر شدند، بر اهمیت واکسیناسیون کودکان و اجرای سایر اقدامات بهداشت عمومی برای جلوگیری از آلوده شدن آنها و اعضای آسیب‌پذیر خانواده‌شان به کرونا تاکید داشتند.
بررسی‌های اولیه نشان داد که ابتلا به یک بیماری مرتبط با حساسیت، ممکن است احتمال ابتلا به کرونا را کاهش دهد. ادامه بررسی‌ها مشخص کرد که داشتن حساسیت غذایی که توسط پزشک تشخیص داده شده باشد، خطر عفونت را به نصف کاهش می‌دهد. اما آسم و سایر علائم مرتبط با حساسیت (اگزما و رینیت)، با کاهش خطر بیماری کرونا در ارتباط نبودند. به نظر می‌رسد که التهاب (یکی از علائم بارز حساسیت) باعث کاهش میزان پروتئینی به نام گیرنده ACE2 بر روی سطح مسیر تنفسی می‌شود. ویروس کرونا از این گیرنده برای ورود به سلول‌ها استفاده می‌کند. بنابراین کمبود آن می‌تواند توانایی ویروس در آلوده‌سازی را محدود کند. تفاوت در سبک‌زندگی افراد مبتلا به حساسیت غذایی نیز می‌تواند یکی از دلایل ابتلای کمتر آنها به کرونا باشد، چراکه این افراد کمتر در بیرون از خانه غذا می‌خورند.
چاقی نیز به عنوان یک عامل خطر برای ابتلا به کرونا معرفی شده بود. در این مطالعه یک ارتباط قوی بین افزایش BMI و ابتلا به کرونا نیز پیدا شد، به این صورت که افزایش BMI، احتمال ابتلا را 9 درصد افزایش می‌دهد. از سوی دیگر شرکت‌کنندگان چاق یا دارای اضافه‌وزن، 41 درصد ریسک ابتلای بیشتری نسبت به سایرین داشتند.
نتایج این مطالعه نشان داد که همه افراد یک گروه سنی (کودکان، نوجوانان و بزرگسالان) به یک اندازه، 14 درصد، شانس ابتلا به کرونا را داشتند. بیماری در 75 درصد کودکان، 59 درصد نوجوانان و 38 درصد بزرگسالان بدون علامت بود. در 58 درصد از خانواده‌ها زمانی که یک فرد مبتلا می‌شد، بیماری به سایر اعضای خانواده نیز انتقال پیدا می‌کرد.
میزان ویروس کرونا موجود در مخاط بینی، یعنی بار ویروسی (viral load)، در بین یک گروه سنی خاص بسیار متفاوت بود. با این حال، میزان بار ویروسی در کودکان آلوده مشابه نوجوانان و بزرگسالان آلوده بود. با توجه به میزان بالای عفونت بدون علامت در کودکان، می‌توان به این نتیجه رسید که تعداد بیشتری از کودکان آلوده، با بار ویروسی بالا ممکن است بدون علامت باشند. محققین به این نتیجه رسیدند که کودکان به دلیل میزان بالای عفونت بدون علامت، پتانسیل بار ویروسی بالا و تعاملات فیزیکی نزدیک با اعضای خانواده می‌توانند انتقال دهنده های بسیار کارآمدی برای ویروس کرونا باشند.
