آلرژی به گربه چیست؟
به شرایطی که در آن فرد در تماس با گربه دچار واکنش‌های آلرژیک می‌شود، آلرژی به گربه می‌گویند. این آلرژی یک مشکل بسیار رایج است که مردم سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
احتمالا حدود 10 تا 20 درصد از جمعیت آمریکا به گربه‌ها و سگ‌ها حساسیت دارند. به نظر می‌رسد که در جمعیت آمریکا، آلرژی به گربه دو برابر بیشتر از آلرژی به سگ است.
چه چیزی باعث آلرژی به گربه می‌شود؟
سیستم ایمنی با مواد مضری که با بدن در تماس هستند مبارزه می‌کند. در برخی موارد، ممکن است سیستم ایمنی به مواد خارجی بی‌ضرر بیش از حد معمول واکنش نشان داده و باعث واکنش‌های آلرژیک شود.
در مورد آلرژی به گربه، موادی که در بدن گربه تولید می‌شوند، مانند بزاق، شوره (پره‌های پوستی) و ادرار علت ایجاد واکنش هستند. این مواد حاوی پروتئین‌هایی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن انسان خطرناک در نظر گرفته شده و باعث واکنش‌های آلرژیک می‌شوند. این پروتئین‌ها، آلرژن گربه نامیده می‌شوند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی ، هشت ماده‌ی آلرژی‌زا در گربه شناسایی شده است. مهم‌ترین این آلرژن‌ها Fel d 1 است. Fel d 1 یک پروتئین سکرتوگلوبین است که در پوست و بزاق گربه‌ها یافت می‌شود. به گفته‌ی کارشناسان، این پروتئین در هوا پخش شده و حتی پس از خروج گربه از اتاق نیز می‌تواند در فضا باقی بماند.
دو آلرژن رایج دیگر Fel d 4 و Fel d 7 هستند. هر دوی این‌ها پروتئین‌های لیپوکالین بوده که در بزاق گربه یافت می‌شوند.
علائم آلرژی به گربه
برخی از علائم رایج آلرژی به گربه عبارتند از:
- عطسه کردن
- آبریزش بینی
- گرفتگی بینی
- آبریزش، قرمزی و خارش چشم
- سفتی در قفسه‌ی سینه
- سرفه یا خس خس سینه
- تنگی نفس
- بثورات پوستی، کهیر
- خارش و قرمزی در پوست
- در موارد نادر ممکن است آنافیلاکسی رخ دهد (باعث واکنش‌های آلرژیک کشنده می‌شود).
ژنتیک آلرژی به گربه
ژن IL1 و آلرژی به گربه
ژن IL1 پروتئینی به نام اینترلوکین 1 آلفا را تولید می‌کند. این پروتئین‌ها در سیستم ایمنی یافت شده و در التهاب و محافظت در برابر مهاجمان مضر نقش دارند.
یک جایگاه ژنتیکی خاص در این ژن وجود دارد که حضور آلل A برای این جایگاه از افراد در برابر ابتلا به آلرژی به گربه محافظت می‌کند.
|
آلل |
اثر |
|
A |
شانس کمتر ایجاد واکنش آلرژیک در مواجهه با گربه‌ها |
|
C |
شانس طبیعی ایجاد واکنش آلرژیک در مواجهه با گربه‌ها |
عوامل خطر ابتلا به آلرژی به گربه
جنسیت
طبق یک مطالعه که در سال 2020 انجام شد، مردان در مقایسه با زنان در معرض خطر بیش‌تری برای تولید آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) در پاسخ به آلرژن‌های طبیعی محیطی و هوا هستند. این بدان معناست که خطر حساسیت در مردان بیشتر از زنان است. حساسیت به معنای حساس شدن بیش از حد نسبت به یک محرک است. در این مورد، حساسیت همان علائم آلرژیک در مواجهه با گربه است.
قرار گرفتن در معرض گربه در دوران کودکی
در سال 2002، مطالعه‌ای تلاش کرد تا رابطه‌ی بین قرار گرفتن در معرض گربه یا سگ در دوران کودکی و خطر ایجاد حساسیت آلرژیک را درک کند. طبق این مطالعه، در کودکانی که در اولین سال زندگی خود در معرض دو یا چند گربه یا سگ قرار می‌گیرند، احتمالا خطر حساسیت آلرژیک به چندین آلرژن تولیدشده توسط این حیوانات خانگی کاهش می‌یابد.
سن مناسب برای به سرپرستی گرفتن یک حیوان خانگی
در سال 2012، مطالعه‌ای اثرات به سرپرستی گرفتن یک گربه برای اولین بار در سنین بزرگسالی را تجزیه و تحلیل کرد. این مطالعه 4468 بزرگسال که یا گربه نداشتند یا برای اولین بار در بزرگسالی خود گربه گرفته بودند را بررسی کرد. بر اساس نتایج، در افرادی که در دوران کودکی خود زیاد در معرض گربه قرار نگرفته بودند، آوردن گربه به خانه برای اولین بار در بزرگسالی ممکن است خطر ابتلا به حساسیت به گربه را دو برابر کند.
تشخیص آلرژی به گربه
روش‌های مختلفی برای تشخیص آلرژی به گربه وجود دارد. در واقع، از آن‌جایی که حدود 96٪ از بیماران تنها به آلرژن اصلی گربه، یعنی Fel d 1 واکنش نشان می‌دهند، تشخیص آن در مقایسه با تشخیص آلرژی به سگ ساده است.
برخی از راه‌های تشخیص آلرژی به گربه عبارتند از:
تست آلرژی پریک (Prick)
این تست با سوزن زدن به قسمت کوچکی از پوست و قرار دادن مقدار کمی از آلرژن در آن ناحیه انجام می‌شود. اگر به گربه‌ها حساسیت داشته باشید، این ناحیه علائمی مانند قرمزی، تورم و خارش را نشان می‌دهد.
تست داخل پوستی (Intradermal)
تست داخل پوستی نیز مشابه تست پریک است. با این حال، در این آزمایش مواد حساسیت‌زا به زیر پوست وارد می‌شوند. برای تشخیص آلرژی به گربه، این تست کمی حساس‌تر از تست پریک است.
آزمایش خون: IgE
در این تست، خون بیمار گرفته شده و برای آزمایش به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. افرادی که بدن آن‌ها به آلرژن‌های گربه واکنش نشان می‌دهد، آنتی‌بادی‌های ایمونوگلوبولین E (IgE) تولید می‌کنند که می‌تواند در خون شناسایی شود. این روش برای کسانی که نگران ایجاد حساسیت‌های شدید پوستی در اثر دو روش اول هستند، ایمن‌تر است.
درمان آلرژی به گربه
- برای علائم آلرژیک خفیف، آنتی‌هیستامین‌های بدون نسخه می‌توانند کمک کنند. با این حال، این داروها نباید به طور مکرر و بدون مشورت با پزشک استفاده شوند. آنتی‌هیستامین‌های تجویزی و اسپری‌های کورتیکواستروئیدی می‌توانند هر دو به صورت ترکیبی برای مقابله با علائم آلرژی مزمن تجویز شوند.
- ممکن است برخی از افراد ترجیح دهند که برای کاهش شدت واکنش‌های آلرژیک، به طور مرتب واکسن‌های آلرژی را دریافت کنند. واکسن‌های آلرژی حاوی مقادیر بسیار کمی از آلرژن‌ها بوده و به آرامی به کاهش حساسیت سیستم ایمنی کمک کرده و از تحریک واکنش آلرژیک در برابر این محرک‌ها جلوگیری می‌کند.
- مهارکننده‌های لوکوترین داروهایی هستند که تولید لکوترین‌ها را متوقف می‌کنند، این لوکوترین‌ها مواد شیمیایی هستند که باعث سفت شدن ماهیچه‌های راه هوایی و مشکلات تنفسی می‌شوند.
مدیریت و زندگی با آلرژی به گربه
از برخورد با گربه‌ها اجتناب کنید.
ساده‌ترین راه برای جلوگیری از واکنش آلرژیک، اجتناب از قرار گرفتن در معرض عامل آن است. اگر هنوز گربه ندارید، بهتر است به فکر به سرپرستی گرفتن آن هم نباشید. از رفتن به خانه‌ی افرادی که گربه دارند، خودداری کنید. در صورت لزوم، از ماسک‌های محافظ استفاده کنید و از دست زدن به حیوانات خانگی اجتناب کنید.
از استفاده از اثاث یا لوازم خانگی تودوزی شده اجتناب کنید.
مبلمان تودوزی شده روکش‌هایی دارند که برای نرم و راحت شدن آن‌ها استفاده می‌شود. این مواد، آلرژن‌های گربه را به راحتی به دام می‌اندازند و زمانی که روی لوازم داخلی خانه‌هایی که گربه دارند استفاده شوند، خطر قرار گرفتن در معرض محرک آلرژی را افزایش می‌دهند.
از استفاده از فرش و موکت خودداری کنید.
فرش‌ها و موکت‌ها نیز آلرژن‌های گربه را به دام می‌اندازند و آن‌ها را در خود حفظ می‌کنند. اگر گربه دارید، از فرش و موکت استفاده نکنید. اگر مجبور هستید که در خانه‌ی خود فرش یا موکت پهن کنید، بهتر است آن‌ها را به‌طور منظم بشویید تا کمتر در معرض آلرژن‌های گربه قرار گیرید.
محدوده‌ی حرکت حیوان خانگی خود را کوچک کنید.
می‌توانید سعی کنید که گربه‌ی خود را در تنها برخی از اتاق‌های خانه نگهداری کنید. به این ترتیب، در زمان شروع واکنش‌های آلرژیک فضاهای امنی برای ماندن خواهید داشت. اگر به گربه‌ها حساسیت دارید، از ورود آن‌ها به اتاق خواب جلوگیری کنید.
از فیلترهای HEPA استفاده کنید.
فیلترهای هوای ذرات با راندمان بالا (HEPA) می‌توانند تا 99.97 درصد از ذرات موجود در هوا را حذف کنند. در خانواده‌هایی که هم گربه‌ها و هم افراد آلرژیک به گربه زندگی می‌کنند، استفاده از این فیلترها ممکن است به کاهش فراوانی محرک‌های آلرژیک کمک کند.
هنگام نوازش گربه‌ها از دستکش و ماسک استفاده کنید.
اگر گربه‌ها را دوست دارید اما به آن‌ها حساسیت دارید، هنگام نوازش آن‌ها از ماسک و دستکش محافظ استفاده کنید. هم‌چنین، پس از اتمام نوازش کردن، حتما لباس‌های خود را عوض کنید. هنگام بازی با گربه، از نزدیک کردن صورت گربه به خود خودداری کنید.
گربه‌های خود را مرتبا نظافت کنید.
گربه‌ها باید مرتبا نظافت شوند تا از خطر قرار گرفتن در معرض آلرژی جلوگیری شود. نظافت شامل موارد زیر می‌باشد:
- زدودن موهای شل
- در صورت لزوم، تراشیدن مو
- برس زدن مو
- حمام کردن
- رعایت بهداشت دهان و دندان
