چرا برخی از افراد بیشتر مستعد ابتلا به ترک‌های پوستی هستند در حالی که برخی دیگر پوست صافی دارند؟ پاسخ این سوال در ژن‌های شما نهفته است!
ترک‌های پوستی چگونه ایجاد می‌شوند؟
ترک‌های پوستی که striae distensae نیز نامیده می‌شوند، نوعی زخمِ خط مانند هستند که روی پوست ایجاد می‌شوند. کلاژن و الاستین دو پروتئینی هستند که از ساختار پوست حمایت می‌کنند. هنگامی که پوست منبسط یا منقبض می‌شود، فشار بیشتری بر این دو پروتئین وارد شده که می‌تواند منجر به شکستگی آن‌ها و در نهایت ایجاد ترک‌های پوستی شود.
ژن‌های موثر بر ایجاد ترک‌های پوستی
ساختارهای ژنتیکی خاصی باعث می‌شوند که برخی افراد بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به ترک‌های پوستی باشند. بعضی از این ژن‌ها ممکن است در ترمیم آسیب به پوست در هنگام منبسط شدن آن (مانند افزایش وزن) نقش داشته باشند.
در برخی افراد که تغییرات خاصی در این ژن‌ها وجود دارد، ممکن است ترمیم به خوبی رخ ندهد. از این رو، آسیب به کلاژن و الاستین باعث ایجاد علائم ترک می‌شود.
به عنوان مثال، ژن ELN، الاستین، پروتئینی که مسئول خاصیت ارتجاعی پوست است را تولید می‌کند. الاستین به بافت‌های پوست کمک می‌کند تا پس از کشش یا انقباض، شکل اولیه خود را به دست آورند. تغییرات خاصی در ژن ELN با کاهش تولید الاستین مرتبط بوده که نشان داده شده است خطر ایجاد ترک‌های پوستی را افزایش می‌دهد.
نقش استرس در ایجاد ترک‌های پوستی
ممکن است افرادی که برای مدت طولانی تحت استرس بوده‌اند، حتی بدون افزایش وزن یا بارداری نیز دچار ترک‌های پوستی شوند. این امر به دلیل این واقعیت ساده است که استرس مزمن منجر به افزایش سطح کورتیزول (که هورمون استرس نیز نامیده می‌شود) می‌گردد.
هنگامی که سطح کورتیزول افزایش می‌یابد، کلاژن و الاستین کمتری تولید شده و خاصیت ارتجاعی پوست کاهش می‌یابد. به همین دلیل است که ترک‌های پوستی یکی از نشانه‌های بارز سندرم کوشینگ است؛ زیرا در این بیماری، سطح کورتیزول فرد بالا می‌رود.
آزمایش ژنتیک پوست حنیفا 15 شاخص ژنتیکی مرتبط با پوست شما را مورد بررسی قرار می‌دهد که با استفاده از آن می‌توانید خصوصیات دقیق پوست‌تان را بشناسید. پزشک متخصص نیز می‌تواند با مراجعه به نتایج این آزمایش، راهنمایی‌های آگاهانه‌تری درباره‌ی سلامت پوست در اختیارتان قرار دهد.
!_1662403773.jpg)
